ULASAN | Isu Rakan KKM sedang hangat diperdebatkan baru-baru ini. Pada pendapat saya, inisiatif Rakan KKM adalah satu pembangunan yang bermanfaat bagi sistem penjagaan kesihatan awam Malaysia di bawah Kementerian Kesihatan (KKM).
Konsep menawarkan perkhidmatan swasta dalam institusi awam bukanlah baharu; hospital-hospital universiti telah berjaya melaksanakan model serupa selama bertahun-tahun tanpa menjejaskan perkhidmatan awam mereka. Oleh itu, saya percaya istilah "penswastaan" adalah tidak tepat; "sayap swasta dalam hospital awam" lebih tepat menggambarkan inisiatif ini.
Malaysia jauh daripada bersendirian dalam memilih pendekatan hibrid ini. Banyak negara maju telah berjaya menyepadukan perkhidmatan swasta ke dalam sistem penjagaan kesihatan awam mereka.
NHS di United Kingdom, sebuah sistem penjagaan kesihatan yang dibiayai oleh kerajaan yang diiktiraf di peringkat global, telah lama membenarkan "Unit Pesakit Swasta" (PPUs) atau "Perkhidmatan Pesakit Swasta" di dalam hospital-hospitalnya.
Sebagai contoh, The Royal Marsden NHS Foundation Trust, yang terkenal dengan penjagaan kanser, menjana pendapatan besar daripada unit pesakit swastanya.
Hasil ini kemudian dilaburkan semula ke dalam penyelidikan dan rawatan kanser yang canggih untuk pesakit NHS dan pesakit swasta.
Begitu juga, perkhidmatan pesakit swasta Moorfields Eye Hospital NHS Foundation Trust menyumbang secara signifikan kepada kemajuan dalam penjagaan mata, memberi manfaat kepada semua pesakit.
Australia mengendalikan sistem penjagaan kesihatan awam dan swasta di bawah satu bumbung. Walaupun hospital awam menyediakan penjagaan percuma kepada semua warganegara dan penduduk tetap melalui Medicare, mereka juga membenarkan pesakit dimasukkan sebagai pesakit swasta.
Ini menawarkan pesakit pilihan yang lebih luas dan kemungkinan akses yang lebih cepat kepada penjagaan, sambil menggunakan kemudahan komprehensif dan kepakaran pakar hospital awam yang lebih besar. Lebih penting lagi, model ini juga menjana pendapatan untuk menyokong sistem hospital awam Australia.
Lebih dekat dengan kita, negara-negara seperti Singapura, Thailand, dan Korea Selatan juga menjalankan skim yang serupa. Hospital-hospital berstruktur di Singapura, seperti Hospital Besar Singapura, mengendalikan wad Kelas A dan B1.
Ini adalah bilik peribadi atau separa peribadi yang menawarkan privasi, keselesaan, dan kemudahan yang dipertingkatkan seperti pendingin hawa dan bilik mandi.
Pesakit yang memilih kelas ini dianggap "pesakit swasta" dari segi bil dan mungkin mempunyai lebih banyak pilihan mengenai doktor yang merawat mereka, walaupun dengan bayaran yang lebih tinggi.
Di Thailand, hospital-hospital universiti utama seperti Hospital Chulalongkorn dan Hospital Siriraj di Bangkok terkenal dengan kualiti penjagaan yang tinggi dan menawarkan pilihan untuk janji temu atau bilik peribadi, menjana pendapatan yang menyokong perkhidmatan awam dan penyelidikan mereka yang lebih luas.
Begitu juga, hospital-hospital universiti utama di Korea Selatan, seperti Hospital Universiti Nasional Seoul (SNUH) dan Asan Medical Center, menyediakan pilihan untuk bilik peribadi dan perkhidmatan premium, memenuhi keperluan pesakit yang mencari tahap keselesaan yang lebih tinggi.
Contoh-contoh antarabangsa ini jelas menunjukkan bahawa tawaran perkhidmatan swasta dalam persekitaran hospital awam adalah ciri biasa, walaupun dalam sistem penjagaan kesihatan yang sangat maju. Matlamat utama inisiatif sedemikian biasanya termasuk:
- Menjana pendapatan tambahan untuk menambah pembiayaan awam, dengan hasilnya dilaburkan semula secara langsung ke dalam sistem Kesihatan awam.
- Mengekalkan profesional perubatan berkemahiran tinggi dengan menawarkan mereka peluang untuk pendapatan amalan swasta dalam persekitaran hospital awam.
- Menyediakan kemudahan yang moden, selesa, dan kadang-kadang pilihan doktor atau akses lebih cepat kepada prosedur elektif untuk pesakit yang berkemampuan.
Saya mengakui kebimbangan bahawa Rakan KKM akan beroperasi pada waktu biasa berpotensi menyebabkan pengabaian pesakit awam.
Untuk mengurangkan kejadian ini, tadbir urus yang ketat adalah penting bagi mencegah pengulangan kelemahan yang terlihat dalam skim Pesakit Bayaran Penuh (FPP) yang dilancarkan oleh kerajaan terdahulu.
Parameter pemantauan utama, seperti masa menunggu pesakit awam, jumlah keseluruhan pesakit awam yang dilihat oleh pakar, dan matriks kualiti penjagaan untuk pesakit awam, mesti dipantau dengan teliti sebelum dan selepas pelaksanaan Rakan KKM. Mana-mana pakar yang didapati berprestasi rendah dalam penyediaan perkhidmatan kepada pesakit awam harus dilarang daripada inisiatif Rakan KKM.
Kebimbangan bahawa Rakan KKM akan membebankan lagi sumber manusia yang sudah sedia terbeban di hospital awam nampaknya dilebih-lebihkan. Pada masa ini, pakar yang memenuhi kriteria sudah dibenarkan satu hari cuti setiap minggu untuk amalan swasta.
Saya percaya "hari fleksi" ini boleh dilanjutkan untuk membolehkan mereka mengambil bahagian dalam inisiatif Rakan KKM. Lebih baik lagi, kita harus mempertimbangkan untuk mengehadkan hari fleksi ini semata-mata untuk penyertaan inisiatif Rakan KKM sebaik sahaja inisiatif ini tersedia di lebih banyak hospital awam di seluruh negara.
Ini dapat membantu secara signifikan dalam mengekalkan pakar kita, kerana hari fleksi semasa menawarkan mereka peluang untuk bekerja di hospital swasta dan seterusnya berpotensi meninggalkan perkhidmatan awam sepenuhnya—satu laluan kerjaya biasa bagi kebanyakan pakar kita.
Di bawah skim FPP sebelumnya, profesional kesihatan lain tidak diberi imbuhan yang mencukupi, seringkali hanya menerima bayaran lebih masa untuk bekerja selepas waktu pejabat atau pada hari cuti mereka. Ini kadang-kadang memaksa paramedik untuk melakukan kerja lebih masa wajib untuk menyokong inisiatif FPP.
Walaupun Rakan KKM masih akan membenarkan profesional kesihatan awam lain untuk menyumbang dan memperoleh pendapatan tambahan, kelebihan utama adalah keupayaannya untuk menggaji profesional kesihatan sepenuh masa untuk menjalankan perkhidmatannya.
Ini membuka kemungkinan untuk memanfaatkan kepakaran profesional penjagaan kesihatan kita yang telah bersara dan masih ingin berkhidmat di hospital awam dan tidak berniat untuk mengamal di hospital swasta.
Saya tidak percaya Rakan KKM akan "menguasai" sistem penjagaan kesihatan awam. Contoh-contoh antarabangsa yang disebutkan sebelum ini jelas menunjukkan bahawa sistem penjagaan kesihatan awam di negara lain tidak dikuasai oleh inisiatif yang serupa.
Selain itu, di Malaysia, sayap swasta di hospital universiti kita telah wujud sejak 1995. Adakah permulaan Pusat Pakar Universiti Malaya (UMSC) menyebabkan pengabaian Pusat Perubatan Universiti Malaya yang terkenal itu?
Sebaliknya, saya percaya inisiatif ini telah menjadi instrumen penting dalam mengekalkan bakat perubatan terkemuka di Universiti Malaya, seperti mendiang Prof. Dato’ KL Goh, Profesor Emeritus Dato' Dr Tan Chong Tin, dan Prof Emeritus Datuk Paduka Dr Wan Azman Wan Ahmad.
Hospital universiti kita telah berjaya membuka jalan; sudah tiba masanya untuk KKM melaksanakan strategi serupa untuk mengekalkan pakar perubatan terbaiknya sambil pada masa yang sama menggunakan hasil daripada Rakan KKM untuk meningkatkan lagi hospital KKM kita.
DR LINGESHWARAN R ARUNASALAM ahli Dewan Negara.
Artikel ini pandangan penulis dan tidak semestinya mencerminkan pendirian rasmi Malaysiakini.